IN PROCESS // "Divine Embrace"

check vorige update

Ik heb haar een tijdje laten liggen, maar het doek heeft weer geroepen. Wat je op bovenstaande foto ziet, is voor het grootste gedeelte een grove, derde laag, en de bovenste arm die zijn (bijna) laatste laag heeft. Hieronder leg ik je uit hoe ik te werk ga en welke stappen het doek doorloopt voordat we bij de finishing touches aan kunnen komen.

Na de eerste schetslaag (zie vorige update) ga ik als volgt te werk: ik zet eerst de donkerste tonen over de schets heen en daarna stip ik lichte gedeeltes aan. Ik maak hier slechts een onderscheid tussen donker en licht, nog geen tint daar tussenin. Dit om me niet te verliezen in details of het 'schoonpoetsen' van overgangen, maar om het overzicht te houden over de compositie in het geheel. Het gevaar bestaat namelijk dat wanneer je te snel, te ver inzoomt tijdens het schilderen, je uren kan hebben gepoetst op een klein stukje wat er perfect uit is gekomen, maar wat - bij het achteruitstappen - net niet op de juiste plek blijkt te staan, proportioneel uit verhouding blijkt te zijn of een verkeerde kleurtint blijkt te hebben (en geloof me: de Perfectionist in mij heeft dit al een aantal keer voor elkaar weten te krijgen, en dan is schilderen echt niet meer leuk...).

Wanneer ik licht en donker heb bepaald op het doek en de verhouding daarin juist voelt, zet ik een al wat feller contrast neer door een bijna zwart te gebruiken voor lijnen en schaduwen. Zo'n harde kleur neerzetten voelt voor mij vaak past juist wanneer ik weet waar precies het licht en donker moeten komen. De zwarte streken zijn een benadrukking van de kleurverdeling vanuit de tweede laag.

Vaak zet ik op dit moment ook nog een aantal grove streken met een tint daar tussenin, of van een tint die overduidelijk aanwezig is over het geheel. Tijdens dit hele proces blijf ik ook constant bezig met het fine tunen van de verhoudingen, zodat echt elk plekje op het doek 'juist' voelt en ik me bij de verdere kleurverdeling niet druk hoef te maken om de juiste plaatsing.

Nadat dit gedeelte is afgerond (dat wil zeggen: er is geen gedeelte wat nog overduidelijk mijn aandacht vraagt), is het belangrijk voor mij om het doek te laten rusten. Niet alleen om de verf permanent te laten indrogen (acrylverf is in de eerste paar verse uren nog redelijk bewerkbaar/afpoetsbaar, dus is het veiliger om lagen die 'goed' zijn, eerst permanent te laten worden zodat ik meer vrijheid heb met volgende lagen), maar ook om mijn blik weer blanco te maken. Ik merk dat ik namelijk weer andere dingen zie na een dag of wat het doek te hebben weggezet, alsook vaak een hernieuwde waardering voor mijn werk in het geheel.

Wat ik vandaag heb gedaan is een derde laag, maar tegelijkertijd ook al een gedeelte wat opgepoetst en af is. De derde laag bestaat uit het toevoegen van grove highlights, en tegelijkertijd ook al wat tinten die licht met donker verbinden. Toen ik hiermee bezig was, merkte ik dat het nodig was om met meer aandacht op kleinere plekjes te werken, omdat huidtinten op gedetailleerde precisie vragen. In het begin gaat het nog om dezelfde lichte en donkere kleuren over het hele doek te gebruiken, maar in dit stadium worden de kleurverschillen subtieler.

Ik besloot om me eerst op de bovenste arm te focussen. Omdat ik vanaf een bijna zwart-wit voorbeeld werk, is het wat zoeken naar de juiste kleurtinten voor de huid. Een klein schildersgeheim: met een minuscuul beetje blauw wordt een rozige huidtint levensecht. Hierboven zie je wat voor toevoeging blauw is op de huidtint.

Dit is het proces tot nu toe! De volgende paar uren zullen bestaan uit hetzelfde als wat ik met de bovenste arm heb gedaan, oftewel: flink wat poetswerk en kleine stukjes per keer. Fijn dat je meekijkt!